To Υπουργείο Παιδείας, αποφάσισε εν μέσω πανδημίας να καταθέσει πολυνομοσχέδιο για την παιδεία. Ένα πολυνομοσχέδιο που στην διαβούλευση του είχε σωρεία αντιδράσεων από όλους τους φορείς της εκπαίδευσης.
Αντί να δώσει λύσεις στα αυξημένα τρέχοντα προβλήματα της σχολικής κοινότητας, η Υπουργός προτίμησε να καταθέσει, εν μέσο πανδημίας, ένα πολυνομοσχέδιο που προβλέπει την αύξηση των μαθητών στα νηπιαγωγεία εντάσσοντας και τα αγγλικά, τη στιγμή που οδεύουμε στο δεύτερο έτος που τα προνήπια συνωστίζονται σε αίθουσες εκδηλώσεων και γυμναστήρια, αφού οι απαραίτητες υποδομές που είχε δεσμευτεί το υπουργείο αγνοούνται και οι αίθουσες για τα νήπια μετά βίας , και όχι σε όλες τις περιπτώσεις, καλύπτουν τα προβλεπόμενα μέτρα για το covid-19.
Επανέρχεται η διαγωγή των μαθητών-τριών στα απολυτήρια, που θα στιγματίζει τον νέο και τη νέα και θα τους συνοδεύει σ ολόκληρη τη ζωή. Θεσμοθετείται η εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων, ακόμα και με βάση τις επιδόσεις των μαθητών, με στόχο την κατηγοριοποίησή τους.
Αυστηροποιείται η προαγωγή και απόλυση των μαθητών σε γυμνάσιο και λύκειο, δείχνοντας στους πιο αδύναμους την έξοδο από το σχολείο ή, το πολύ, μια φτηνή και πρόωρη κατάρτιση.
Επανέρχονται οι εξαντλητικές πολυήμερες αποβολές για τους μαθητές και μαθήτριες, αντί να προάγεται η παιδαγωγική της πρόληψης.
Προτίμησαν να καταθέσουν πολυνομοσχέδιο χωρίς ουσιαστική διαβούλευση και να προβούν σε έκτακτες συμβάσεις 30 ημερών για προσωπικό καθαριότητας προσπαθώντας να καλύψουν προσωρινά το πρόβλημα , αντί να προβούν σε προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας πλήρους ωραρίου στις σχολικές μονάδες που είναι αίτημα όλων των φορέων των σχολικών μονάδων.
Προτίμησαν να καταθέσουν πολυνομοσχέδιο , να καταθέσουν τροπολογίες για κάμερες στις αίθουσες (ενώ χρόνια μαλώνουμε και νουθετούμε τα παιδιά… όχι κινητά στα σχολεία…), να διαφημίζουν τη σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση, (η οποία και στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών και στην πλάτη των γονέων), να εκδίδουν εγκυκλίους για tablet και αμέσως να την διορθώνουν γιατί άλλο… εννοούσαν, αλλά καμία κουβέντα για ενίσχυση των κονδυλίων για την παιδεία που από το 2010 έχουν υποστεί μόνο μειώσεις.
Καμία κουβέντα για τον υλικό-τεχνολογικό εξοπλισμό που χρειάζονται τα σχολεία και το πώς λειτούργησαν (όπως και όσα λειτούργησαν) την ασύγχρονη κατά το διάστημα του LOCKDOWN.
Επανέρχονται μαθήματα και η τράπεζα θεμάτων, αλλάζουν το πλήθος των μαθητών ανά τάξη, βάζουν ελάχιστο όριο μαθητών ανά τάξη (προφανώς θα κλείσουν σχολικές μονάδες), αυξάνουν τα μαθήματα των προαγωγικών εξετάσεων…
Δεν είδαμε όμως καμία πρόβλεψη, για τα γερασμένα σχολικά κτήρια, για τις απαρχαιωμένες υλικοτεχνικές υποδομές, για τα υπερπλήρη σχολεία, για τα τμήματα ειδικής αγωγής που υπολειτουργούν, για τις ειδικότητες εκπαιδευτικών που πάντα λείπουν, για σχολικούς νοσηλευτές, για αντισεισμική θωράκιση σχολείων που έχουν ήδη χτυπηθεί από τόσους σεισμούς, για προσλήψεις βοηθητικού προσωπικού και προσωπικού καθαριότητας πλήρους ωραρίου, για σχολικούς φύλακες, για ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
Ζητάμε, αναβάθμιση και στήριξη, ουσιαστικές τομές και σχολεία ανοικτά στην κοινωνία και στο μέλλον. Μάθηση ουσιαστική και με προοπτική όχι σχολεία πολλών ταχυτήτων. Σχολείο που να αξιοποιεί δεξιότητες και ταλέντα. Αναγνώριση και πιστοποίηση της ξένης γλώσσας. Αναγνώριση και πιστοποίηση των μουσικών & καλλιτεχνικών σχολείων, σχολικά κτήρια ελεγμένα και πιστοποιημένα, φιλικά προς το περιβάλλον με πλήρη εξοπλισμό. Πλήρως επανδρωμένα από την 1η μέρα.
Απαιτούμε, να ακουστούν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς.
