Καλούμε όλους τους γονείς, τους συλλόγους, μαζί με τα παιδιά μας και τους εκπαιδευτικούς,
να επισκεφτούμε όλοι μαζί τον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου, καταθέτοντας ένα λουλούδι.
Το Σάββατο 16/11, στις 11.30 π.μ.
(ραντεβου: 10.30 π.μ. μέτρο Χολαργού/ σχολεία Χολαργού- 10.30 π.μ. μέτρο Εθνική Άμυνα/ σχολεία Παπάγου, 11.30 π.μ. έξω από την πύλη του Πολυτεχνείου στην Πατησίων)
Μετά την κατάθεση λουλουδιών θα έχουμε την ευκαιρία για ξενάγηση στο χώρο του Πολυτεχνείου από αγωνιστή που συμμετείχε στα γεγονότα, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φυλακισμένων & Εξορισθέντων Αγωνιστών 1967-1974.
Με τη συμπλήρωση 51 χρόνων από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τα συνθήματα της εποχής είναι επίκαιρα όσο ποτέ.
Το “ψωμί-παιδεία-ελευθερία” παραμένει ολοζώντανο και καλεί τους εργαζόμενους γονείς και τα παιδιά μας να τα διεκδικούμε καθημερινα.
Για Ψωμί και όλα τα αναγκαία στο τραπέζι των σπιτιών μας, για τη στήριξη των παιδιών μας, για να μην αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε ατελείωτες ώρες και να μας μένει χρόνος με τα παιδιά μας μόνο για ένα φιλί για καληνύχτα…
Για Παιδεία, ώστε τα αυτονόητα, σύμφωνα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, να παρέχονται αποκλειστικά από το κράτος και τους αρμόδιους φορείς του, για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων. Για σχολείο που να μορφώνει ολόπλευρα και ουσιαστικά, όχι να εξοντώνει, μέσα από τον εξεταστικό κυκεώνα και εφήμερες δεξιότητες, με ανεπαρκείς ή ανύπαρκτες τις αναγκαίες κρατικές υποστηρικτικές δομές.
Για Ελευθερία, για να έχουν τα παιδιά όλου του κόσμου το δικαίωμα στην ολόπλευρη μόρφωση, χωρίς αποκλεισμούς κάθε είδους, να είναι κατοχυρωμένα τα μορφωτικά τους δικαιώματα.
Για να εκλείψουν όλοι αυτοί οι λόγοι, που για να επιβληθεί το “δίκιο των ισχυρών” για τα συμφέροντα τους και το προβάδισμα στην κούρσα των ανταγωνιστών, εξελίσσεται μια πραγματική γεννοκτονία στην Παλαιστίνη με θύματα χιλιάδες παιδιά, βομβαρδίζονται σχολεία, στερώντας τους το δικαίωμα να έχουν τη δική τους πατρίδα. Για να σταματήσουν όλα αυτά που οδηγούν σε δεκάδες πολεμικά μέτωπα όπου γης, με την επικίνδυνη συμμετοχή και της χώρας μας στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, με χιλιάδες παιδιά και όχι μόνο, να είναι ήδη θύματα των πολεμικών μετωπων όπου γης.
Και έρχονται στο νου μας τα λόγια του ποιητή:
“Για τα νεκρά παιδιά που ποτέ δε φεύγουν από το σπίτι… Για τα νεκρά παιδιά που δεν μπορείς να τα δεις… Που όμως δε ζητούν τίποτα από εμάς, παρά μόνο… ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΛΛΑ ΝΕΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!”
Γι’ αυτό σήμερα τα συνθήματα που γράφτηκαν και φωνάχτηκαν στο Πολυτεχνείο, όπως το “Ψωμί-Παιδεία- Ελευθερία”, το “Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ”, ζωντανεύουν ξανά απέναντι σε όσους δολοφονούν λαούς. Συμπληρώνονται με την απαίτηση για “Καμία συμμετοχή- Καμία εμπλοκή της χώρας μας στον πολεμο”, γιατί οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Έχουν το δικαίωμα και μπορούν να ζουν ειρηνικά, αναπτύσσοντας τη φιλία και την αλληλεγγύη.
Συνεχίζουμε!
Στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης του ’73, παίρνοντας δύναμη από το δίκιο των πολλών, από τον δικό μας συλλογικό αγώνα, από τις διεκδικήσεις μας που μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, στο σχολείο, στην εργασία, στη γειτονιά, για να ζούμε εμείς και τα παιδιά μας σε ένα ασφαλές περιβάλλον και όχι περιτρυγιρισμένοι από “κοιλάδες των Τεμπών”.
Κρατάμε την ελπίδα ζωντανή με τον αγώνα μας για τη ζωή, το δίκιο, τη μόρφωση, την Ειρήνη!
Με εκτίμηση,
