Δεν ήταν η κακιά η ώρα που ευθύνεται και για αυτό το τραγικό περιστατικό, δεν είναι η αμέλεια ενός τεχνικού που δεν έκανε σωστά την δουλειά του.
Είναι το αποτέλεσμα της χρόνιας υποχρηματοδότησης όλων των κυβερνήσεων για την δημιουργία και την συντήρηση ασφαλών και σύγχρονων σχολικών μονάδων.
Είναι το αποτέλεσμα της στάσης που μετράει τις ζωές των παιδιών μας και την ασφάλεια τους ανάλογα με τις αντοχές της οικονομίας.
Είναι πολλά τα παραδείγματα και στα σχολεία του 6ου διαμερίσματος που τα παιδιά μας καλούνται να κάνουν μάθημα σε ακατάλληλα κακοσυντηρημένα κτίρια. Που μαθητές στοιβάζονται να κάνουν μάθημα σε αίθουσες που βρίσκονται ακόμα και δίπλα σε καυστήρες. Σε αίθουσες που σοβάδες πέφτουν στα κεφάλια τους. Σε σχολεία που πλημυρίζουν. Σε σχολεία με ακατάλληλους και επικίνδυνους προαύλιους χώρους.
Ως γονείς να μην χάσουμε άλλο χρόνο, να μην περιμένουμε μέχρι το επόμενο τραγικό συμβάν. Να μην δεχθούμε να είμαστε παρατηρητές στο θέατρο της μετάθεσης ευθυνών από τον ένα στον άλλο.
Χρειάζεται τώρα την οργή που νιώθουμε για το γεγονός ότι, μια οικογένεια έστειλε στο σχολείο το παιδί της και το πήρε πίσω νεκρό, να την κάνουμε δράση.
Να διεκδικήσουμε μαζικά και οργανωμένα μέσα από τους Συλλόγους μας τα σχολεία που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας εν έτη 2022.
Να οργανώσουμε πρωτοβουλίες διεκδίκησης άμεσης αύξησης της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την πλήρη και ασφαλή συντήρηση των σχολείων με ευθύνη του κράτους. Να κινητοποιηθούμε γι’ αυτό στο Δήμο, στην Περιφέρεια, στην κεντρική Κυβέρνηση.
Να διεκδικήσουμε το δικαίωμά των παιδιών μας να φοιτούν σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς να τρέμει το φυλλοκάρδι μας κάθε φορά που τα αφήνουμε το πρωί στην πόρτα του σχολείου.
Να εκφράσουμε και με αυτό τον τρόπο την συμπαράσταση μας στην οικογένεια του αδικοχαμένου παιδιού.
