Παλαιό όνειρο των κυβερνήσεων, που πέρασαν και περνούν, από την αρχή της καπιταλιστική κρίσης ή και παλαιότερα, ήταν και είναι να σταματήσουν την κρατική χρηματοδότηση για την εκπαίδευση. Όπως λένε, «Να απογαλακτισθεί η παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό». Αυτό που ενδιαφέρει τους κυβερνώντες είναι να εξοικονομήσουν ζεστό χρήμα για να το διαθέσουν στο μεγάλο κεφάλαιο και τους δανειστές, που θα χρησιμοποιηθεί για την περίφημη ανάπτυξή τους, λες και λίγα τους έχουν δώσει για να τους σώσουν (βλέπε τράπεζες, αναπτυξιακοί νόμοι, φοροαπαλλαγές, κλπ.), τη στιγμή, που ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης φορολογείται βαριά και ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχιας. Αναλυτικά
