Αγαπητοί Γονείς & Κηδεμόνες,
Ελπίζουμε η επιστολή αυτή να βρίσκει εσάς και τις οικογένειές σας ασφαλείς και υγιείς, μετρώντας τις μικρότερες δυνατές απώλειες από την καταστροφική πυρκαγιά της 20ής Ιουλίου στον Δήμο μας. Η πικρή πείρα απο το Μάτι, την Βόρεια Εύβοια και αλλού δείχνει ότι όχι μόνο δεν υπολογίζεται το βιός του λαού που γίνεται αποκαΐδια, αλλά αργεί και η αποκατάσταση των καταστροφών αφήνοντας τις οικογένειες έκθετες σε νέες φυσικές καταστροφές π.χ. πλημμύρες.
Τόνοι από καρκινογόνα υπολείμματα αμίαντου αφέθηκαν επί μήνες να εισπνέονται από τους κατοίκους, μέχρι επιτέλους να ξεκινήσουν τα συνεργεία της Περιφέρειας και του Δήμου να τα απομακρύνουν. Το Μάτι αποτέλεσε τον οδηγό μιας πανευρωπαϊκής στροφής στο ενιαίο δόγμα για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους καταστάσεων. Η εκκένωση είναι πλέον η πάγια πρακτική η οποία ακολουθείται, όπως είδαμε και πέρσι σε Πάρνηθα και Β. Εύβοια. Αυτή, πιασμένη χέρι χέρι με την αποποίηση ευθυνών των αρμοδίων και την μετακύλισή τους στην ατομική ευθύνη που δίδαξε η πανδημία είναι το έργο που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες και στην Παλλήνη. Είχαμε βέβαια το προνόμιο να υποδεχθούμε και τους δύο τελευταίους πρωθυπουργούς στην περιοχή μας πρόσφατα. Τον έναν για τα εγκαίνια μονάδας παραγωγής φαρμάκων και τον άλλον για την ενημέρωσή του για το μέγεθος της καταστροφής από τον Δήμαρχο. Τον Δήμαρχο που σε όλη την αντιπυρική περίοδο, αλλά και πριν από αυτή, έβαζε τις ασάφειες του νόμου να υπερβούν την κοινή λογική και καθιστούσε υπεύθυνους σε περίπτωση πυρκαγιάς τους ιδιοκτήτες των οικοπέδων που δεν τα καθάρισαν. Ποιούς ιδιοκτήτες, ποιών οικοπέδων, κάτω από τί κόστος, δεδομένων ποιών οικονομικών συνθηκών και με τί τίτλους ιδιοκτησίας; Αν μη τι άλλο, το μεγάλο Μητροπολιτικό Πάρκο της Παλλήνης, το μεγαλύτερο των Μεσογείων σύμφωνα με τον Δήμαρχο, το οποίο δημοπρατήθηκε στα τέλη του περασμένου Μαϊου, πλέον θα αποτελεί τον μοναδικό πνεύμονα πρασίνου για τους κατοίκους της περιοχής, μαζί με το άλλο έργο αστικής ανάπλασης το οποίο έχει δημοπρατηθεί, στο ρέμα της Παναγίτσας στον Γέρακα. Ή όπως λέει ο σοφός λαός μας: «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’αλείψω λάδι…». Ο λαός μας ο οποίος όπως και στο Μάτι και στην Αττική Οδό και την Μεσογείων την περίοδο των χιονοπτώσεων, έτσι και τώρα, έδειξε έμπρακτα την αλληλεγγύη του και την ανθρωπιά του. Από την πρώτη στιγμή έτρεξαν να βοηθήσουν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς απλοί άνθρωποι, χωρίς μέσα, χωρίς βοήθεια από αέρος, χωρίς επαρκή εργαλεία. Η Πυροσβεστική έκανε επί 48 ώρες υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μειώσει το μέγεθος της καταστροφής και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε. Σε αυτούς τους ήρωες και στον κάθε ήρωα που βρέθηκε δίπλα τους με ένα κλαδί και μια πετσέτα χρωστάμε απέραντη ευγνωμοσύνη. Τα όποια ψίχουλα μοιράζουν οι κυβερνήσεις σε αποζημιώσεις, αφού είναι πιο συμφέρουσα λύση απο μέτρα πρόληψης, φτάνουν με δυσκολία στους πληγέντες που πρέπει στα κάρβουνα να παλεύουν με τη γραφειοκρατία και όλους τους μηχανισμούς. Όλη η περιοχή έχει πληγεί από την πυρκαγιά, από το πλήρως κατεστραμένο και μη κατοικήσιμο σπίτι μέχρι το σπίτι που σώθηκε αλλά τα καμμένα «ελενίτ» στην γύρω περιοχή επιβαρύνουν καθημερινά την υγεία όσων μένουν σε αυτό. Από τον επαγγελματία που έχασε την αποθήκη του μέχρι τον μαθητή που κάηκε το αυτοκίνητο της οικογένειας που τον μετέφερε στο σχολείο του. Η Ένωση Γονέων Παλλήνης, μέσω των συλλόγων μας, καταγράφει τις καταστροφές σε σπίτια, αυτοκίνητα και σχολεία. Μέλη μας βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της κατάσβεσης και βοήθησαν συνανθρώπους μας να απομακρυνθούν ή και να σώσουν τις περιουσίες τους. Ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής την επόμενη της πυρκαγιάς στην πλατεία του Γέρακα και πολλοί επίσης στο ΚΑΠΗ Γέρακα για την συλλογή βοήθειας για τους πυρόπληκτους. Ανάμεσα στον δρόμο της συμπόρευσης με όσους ευθύνονται για την παντελή έλλειψη αντιπυρικής προστασίας και πρόβλεψης, την εγκληματική αδιαφορία στο κομμάτι της αποψίλωσης των δασών και των ξερόχορτων στα οικόπεδα, στα δημοτικά ακίνητα, της εγκατάλειψης του Πυροσβεστικού σώματος σε επίπεδο εξοπλισμού και στην τραγική υποστελέχωσή του, τον διαχρονικό εμπαιγμό μέρους των κατοίκων της περιοχής μας που στερούνται ακόμα σχεδίου πόλεως και αντιμετωπίζονται ως «αυθαίρετοι», την απουσία μιας αντιπλημμυρικής υποδομής της οποίας η αναγκαιότητα θα φανεί από τα πρωτοβρόχια ακόμη, και που βαρύνει τις εκάστοτε διοικήσεις της Περιφέρειας και στον δρόμο της συμπόρευσης με όλες εκείνες τις δυνάμεις που στέκονται στο πλευρό των ανθρώπων του μόχθου, που από την μια στιγμή στην άλλη χάνουν και τα λίγα που τους έχουν απομείνει, διαλέγουμε τον δεύτερο! Καλούμε όλους τους Συλλόγους Γονέων στην συνάντηση που καλεί το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου το Σάββατο 30.7.2022 στην Πλατεία Παλλήνης (Εθν. Αντιστάσεως και Μ. Αλεξάνδρου). Μαζί με όλους τους εξωραϊστικούς, πολιτιστικούς, αθλητικούς, κυνηγετικούς κ.α. συλλόγους της περιοχής να ενώσουμε τις φωνές μας ώστε οι συνάνθρωποί μας και συνδημότες μας να αποζημιωθούν άμεσα, ώστε η περιοχή μας να ξαναγίνει βιώσιμη, ώστε να δημιουργηθούν όλες οι απαραίτητες υποδομές που θα αποτρέπουν στο μέλλον κάθε είδους καταστροφή από φυσικά αίτια. Να πάψουν οι εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι της γειτονιάς μας να αντιμετωπίζονται ως κόστος και να απαιτήσουν να πάρουν πίσω την ζωή που τους έκλεψαν. Να δώσουμε με την στάση μας στα παιδιά μας όραμα και αλληλεγγύη και όχι απογοήτευση και συμβιβασμό.
