Ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει νομοσχέδιο που θα επιτρέπει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, δηλαδή ιδιωτικών, όλοι εμείς οι γονείς έχουμε σήμερα να αντιμετωπίσουμε ένα σχολείο με ελλείψεις καθηγητών, βοηθητικών ειδικοτήτων, ψυχολόγων, νοσηλευτών κλπ. Ένα σχολείο με ελλείψεις στις υποδομές. Από τον προαύλιο χώρο μέχρι την υλικοτεχνική υποδομή και με κτιριακά ζητήματα. Ένα σχολείο που γίνεται απωθητικό στους μαθητές. Ένα σχολείο που δεν βοηθάει τα παιδιά μας να αγαπήσουν και να προσεγγίσουν τη γνώση. Ταυτόχρονα, βλέπουμε πως δεν είναι μακριά η μέρα που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις πανεπιστημιακές σπουδές των παιδιών μας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο μας αφορά το νομοσχέδιο που φέρνει για ψήφιση η κυβέρνηση για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.
Δεν είναι πολύς καιρός που η κυβέρνηση νομοθέτησε την ελάχιστη βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια με αποτέλεσμα να μειωθούν οι εισακτέοι, να συγχωνευτούν τμήματα και να μείνουν πολλά παιδιά εκτός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Μεθόδευσε δηλαδή τη δημιουργία πελατείας στα ιδιωτικά πανεπιστήμια που σήμερα έρχεται να θεσμοθετήσει και ετοιμάζεται να εξαναγκάσει πολλούς από εμάς να βάλουμε ακόμη βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για τις σπουδές των παιδιών μας.
Για όσους τελικά θα καταφέρουν να μπουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο, η κυβέρνηση ισχυρίζεται υποκριτικά ότι οι σπουδές τους δεν θα υποβαθμιστούν γιατί θα υπάρχει ο “υγιής” ανταγωνισμός δημοσίων και ιδιωτικών. Εμείς όμως οι γονείς έχουμε πλούσια εμπειρία και ξέρουμε ότι τα δημόσια σχολεία όχι μόνο δεν αναβαθμίστηκαν από την ύπαρξη των ιδιωτικών, αλλά συνεχώς υποβαθμίζονται. Μήπως αναβαθμίστηκαν και τα δημόσια νοσοκομεία επειδή εμφανίστηκαν τα ιδιωτικά;
Αυτό που θα επικρατήσει και ήδη ισχύει σε ένα βαθμό, είναι πως θα λειτουργούν τα δημόσια πανεπιστήμια με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Θα πρέπει να βρίσκουν χορηγούς. Να κάνουν έρευνες σύμφωνα με τα κελεύσματα των επιχειρήσεων που τελικά θα τις κατευθύνουν. Να βάζουν δίδακτρα, κάτι που ήδη συμβαίνει σε μεταπτυχιακά προγράμματα.
Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τα μη κρατικά πανεπιστήμια δεν θα φεύγουν χιλιάδες μαθητές για σπουδές στο εξωτερικό. Μα τότε γιατί έβαλε την ελάχιστη βάση εισαγωγής στέλνοντας τα παιδιά μας στο εξωτερικό; Γιατί δεν επιτρέπει στα παιδιά που θέλουν να ξαναδώσουν πανελλήνιες να κρατούν το βαθμό τους; Γιατί δεν αναβαθμίζει τις επαγγελματικές σχολές για όσα παιδιά θέλουν να μάθουν κάποια τέχνη;
Ψεύδονται όταν ισχυρίζονται ότι τους ενδιαφέρουν τα παιδιά μας. Η κερδοφορία των επενδυτών στα πανεπιστήμια που θα φτιάξουν είναι αυτό που τους ενδιαφέρει και για αυτό τους έχουν δημιουργήσει ήδη την πελατεία. Τους ενδιαφέρει να χτυπήσουν κι άλλο τον χαρακτήρα των πτυχίων. Να ενισχύσουν την κατηγοριοποίησή τους. Μέσα από τον ανταγωνισμό και την πληθώρα σπουδών στο ίδιο επιστημονικό αντικείμενο, αναλόγως την τσέπη της κάθε οικογένειας, θα προκύπτουν πτυχία για όλα τα βαλάντια καθώς και απόφοιτοι πολλών ταχυτήτων με συμπιεσμένα προς τα κάτω τα επαγγελματικά και εργασιακά τους δικαιώματα, έτοιμοι να ριχτούν βορά στην αρένα της αγοράς.
Αυτό θέλουμε; Αυτό ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας, για το μέλλον αυτού του τόπου;
Καλούμε κάθε σύλλογο γονέων, κάθε γονιό να καταδικάσει το νομοσχέδιο που μας επιβάλλουν, με ανακοινώσεις και πρωτοβουλίες συζητήσεων για ενημέρωση, με συμπαράσταση στων αγώνα των μαθητών και φοιτητών που ζητούν:
-Αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές
-Την μη ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο, καμία σκέψη για κατάργηση του άρθρου 16 του συντάγματος
-Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην παιδεία
-Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των αναγκών μας
-Πτυχία με αξία μοναδική προϋπόθεση για δουλειά
