Αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε τη βαθύτατη οργή και τον αποτροπιασμό μας για τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα και οι οποίες αφορούν σεξουαλική κακοποίηση ανήλικων.
Στην Ελλάδα 1 στα 6 παιδιά θα δεχθεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας στη ζωή του, 1 στα 13 παιδιά θα έχει και σωματική επαφή με τους δράστες και 1 στα 30 θα έχει μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
Τα εγκλήματα κατά της γεννετήσιας ελευθερίας ανηλίκων συμβαίνουν, συνήθως, από άτομα που γνωρίζει καλά το θύμα: μέλος της οικογένειας, γείτονας, φίλος κλπ, ανεξάρτητα από κοινωνικά ή οικονομικά κριτήρια. Τα αγόρια και τα κορίτσια διατρέχουν σε παρόμοιο βαθμό τον κίνδυνο κακοποίησης. Δυστυχώς, όμως, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν σε Διεθνές Συνέδριο που διοργάνωσε το 2019 το «Χαμόγελο του παιδιού», τα καταγγελλόμενα περιστατικά σε όλων των ειδών τις υπηρεσίες δεν φτάνουν ούτε στο 1 τοις χιλίοις.
Γι’ αυτό ήταν σημαντική και γενναία η πράξη της Χρυσής Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου να καταγγείλει τη σεξουαλική της κακοποίηση, καθότι το παράδειγμά της βρήκε πολλούς μιμητές και έκανε τα στόματα να ανοίξουν.
Πέρα από τα οποιαδήποτε νέα μέτρα ληφθούν υπό την πίεση των αποκαλύψεων που λαμβάνουν χώρα, θα πρέπει να να ενισχυθεί η πρόληψη κατά αυτών των μορφών εγκληματικότητας, «καταδικάζοντας» τις ένοχες σιωπές. Θα πρέπει να αποτρέψουμε, τη συγκάλυψη των εγκλημάτων σεξουαλικής βίας κατά ανηλίκων από όσους γνωρίζουν και δεν μιλούν. Θα πρέπει να αναδειχθεί η έννοια της «συμμετοχικής αντεγκληματικής πολιτικής», ώστε να πάψει η γειτονιά, το σχολείο, ο αθλητικός σύλλογος να στέκονται αδιάφοροι μπροστά σε τέτοια ειδεχθή εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος ευάλωτων θυμάτων όπως είναι οι ανήλικοι.
Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε πως, σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, ο ρόλος της οικογένειας είναι αναντικατάστατος. Η ανάγκη οικοδόμησης σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της οικογένειας είναι απαραίτητη συνθήκη, ούτως ώστε οι ανήλικοι να αισθανθούν ασφαλείς και να μιλήσουν όταν θα παραστεί ανάγκη.
Κλείνοντας, η παραδειγματική τιμωρία όσων εμπλέκονται σε παρόμοιες απεχθείς πράξεις είναι μια καλή αρχή, ο τελικός στόχος, όμως, θα πρέπει να είναι να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που δεν θα εκτρέφει ανθρώπους με τέτοια βορβορώδη πάθη.
